Program

Program uwzględnia założenia teoretyczne koncepcji Friedricha Froebla i szczególny nacisk kładzie na aktywność zabawową w procesie poznawania przez dziecko świata. Zabawa, będąca wrodzoną potrzebą,  według niemieckiego pedagoga, jest główną formą aktywności dziecka i nie powinna być kierowana przez nauczyciela ani ograniczana, a bardzo dyskretnie i rozsądnie nadzorowana. Dzieci powinny czuć się bezpieczne fizycznie i psychicznie.

Koncepcja aktywności oparta jest na działaniach dzieci w sali przedszkolnej, a także poza nią. Niezwykle ważną rolę stanowi kontakt z materiałami, których dostarcza przyroda, zwanymi darami natury, bogactwami przyrody, darami ziemi oraz wykorzystanie materiałów dydaktycznych i pomocy edukacyjnych stworzonych przez dorosłego dla dziecka.

Najważniejszą częścią programu Dar Zabawy są zabawy edukacyjne, których zadaniem jest podkreślenie wspólnoty dorosłych i dzieci oraz wykorzystanie do tych zabaw tzw. darów, czyli przedmiotów, które w pełni służą rozwojowi dziecka.

Dary to materiały, które mają postać wełnianych piłeczek oraz zestawów drewnianych klocków, w kształcie sześcianów, walców, graniastosłupów, to mozaiki, patyczki, pierścienie i punkty. Służą one dzieciom do zabaw percepcyjno-manipulacyjnych, badawczych, umożliwiają rozwój zdolności artystycznych. Dzieci podejmują z ich wykorzystaniem zabawy badawcze, tematyczne i konstrukcyjne, poznają świat matematyki, tworzą ornamenty. Wymienionym aktywnościom towarzyszy śpiew, ruch oraz słuchanie literatury.

Niezwykle ważne jest zorganizowanie przy współudziale dzieci przestrzeni zabawy, stworzenie specjalnych miejsc do zabaw tzw. kącików do zabaw tematycznych. Dlatego w naszym przedszkolu przestrzeń sali przedszkolnej jest podzielona na kąciki tematyczne: darów, twórczych prac ręcznych, badawczy i gospodarczy.

Kolejnym bardzo istotnym elementem jest organizacja dnia. Dzieci rozpoczynają dzień w tak zwanym porannym kole, po czym dalsza część zajęć odbywa się w czterech grupach zabawowo – zadaniowych. Ten podział na grupy pozwala nauczycielowi jeszcze bardziej indywidualnie podejść do każdego dziecka.

• Dziecięca matematyka (E. Gruszczyk-Kolczyńska, E. Zielińska) – metoda wspomagająca rozwój umysłowy dzieci oraz zasady edukacji matematycznej. Ćwiczenia i zabawy dopasowane są do wieku i możliwości dzieci – opracowane tak, by edukacja matematyczna była jak najbardziej przystępna i przyjazna dzieciom.
• Metoda Dobrego Startu (M. Bogdanowicz) – metoda ta wspomaga rozwój koncentracji, słuchania oraz przyswajania wiedzy. Dzięki grom i zabawom z piosenką, przy muzyce dzieci mają szansę kształtować swoją wyobraźnię, zdolności twórcze czy też improwizacji. Rozwija także motorykę dziecka i poznawanie wielozmysłowe. Metoda ta pomaga w integracji grupy.
• Metoda Ruchu Rozwijającego (W. Sherborne) – metoda Weroniki Sherborne to swoisty niewerbalny trening interpersonalny. Dzięki niemu dziecko uczy się jak być z innymi – zarówno z dziećmi jak i dorosłymi – oraz jak czerpać prawdziwą radość z tych relacji. Stawia pierwsze kroki na płaszczyźnie współpracy z innymi, wzbogaca swoje doświadczenia społeczne.
• Pedagogika zabawy – celem tej metody jest m.in. wyzwolenie aktywności dziecka, wzmacnianie w nim poczucia bezpieczeństwa i akceptacji, wzmocnienie relacji w grupie a także rozwój percepcji słuchowej, wzrokowej oraz ruchowej poprzez udział w ćwiczeniach, zabawach bogatych w różnorodne formy wyrazu tj: ruch, taniec, gesty, malowanie czy lepienie, pantomimę.
• Metoda Klanzy (Zofia Zaorska) – u podstaw tej metody leży wiara w możliwości rozwojowe każdego człowieka i tak, jak pedagogika zabawy, skupiona jest na rozwijaniu twórczej, aktywnej postawy i stworzeniu takiej atmosfery, aby rozwijać w dziecku jego najlepsze cechy. Mają w tym pomóc takie formy jak tańce dla grupy, zabawy z chustą, zabawy wykorzystujące ruch, gest, parateatralne.
• Kinezjologia edukacyjna (Paul Dennison) – to metoda wspierająca naturalny rozwój człowieka bez względu na wiek, za pomocą ćwiczeń ruchowych opracowanych w taki sposób, aby zintegrować działanie ciała i umysłu.
• Ćwiczenia między innymi wspomagają rozwój małej i dużej motoryki, koordynację i orientację w schemacie własnego ciała, rozluźniają napięcie mięśni.
• Elementy Metody Domana – metoda polega na organizowaniu z dziećmi krótkich sesji, podczas których w szybkim tempie, głośno odczytuje się słowa zapisane na tzw. kartach migawkach.